A B C D E F G H I Y J K L M N O P R S T U V Z

išperinti

gramatinės formos
išperinti → išperinti – veiksmažodis, pagr. f. Daugiskaita → išperinti – dalyvis, vyr. g.,V.,dgs.,būt. k. l. neveik. dlv.,įv. f.,trump.
└išperinti – dalyvis, mot. g.,V.,vns.,būt. k. l. neveik. dlv.,įv. f.
Tiesioginė nuosaka
Esamasis laikas Būtasis kartinis laikas Būtasis dažninis Būsimasis laikas
išperinu išperinau išperindavau išperinsiu
Tu išperini išperinai išperindavai išperinsi
Jis/ji išperina išperino išperindavo išperins
Mes išperinam, išperiname išperinome, išperinom išperindavom, išperindavome išperinsime, išperinsim
Jūs išperinat, išperinate išperinot, išperinote išperindavote, išperindavot išperinsite, išperinsit
Jie/jos išperina išperino išperindavo išperins
Tariamoji nuosaka
išperinčiau
Tu išperintumei, išperintum
Jis/ji išperintų
Mes išperintume, išperintumėme, išperintumėm
Jūs išperintumėt, išperintumėte
Jie/jos išperintų
Liepiamoji nuosaka
-
Tu išperink, išperinki
Jis/ji teišperina, teišperinie
Mes išperinkime, išperinkim
Jūs išperinkit, išperinkite
Jie/jos teišperinie, teišperina
Kalbos dalis: dalyvis
Neįvardžiuotinės formos
Vyriškoji giminė Moteriškoji giminė
VienaskaitaDaugiskaita VienaskaitaDaugiskaita
V. - - - -
K. - - - -
N. - - - -
G. - - - -
Įn. - - - -
Vt. - - - -
Įvardžiuotinės formos
Vyriškoji giminė Moteriškoji giminė
VienaskaitaDaugiskaita VienaskaitaDaugiskaita
V. išperintas (vyr. g.), išperintis (vyr. g.), išperįs (vyr. g.), išperintysis (vyr. g.), išperintasis (vyr. g.) išperinti (vyr. g.), išperintys (vyr. g.), išperį (vyr. g.), išperintieji (vyr. g.), išperintieji (vyr. g.) išperinta, išperinti, išperintoji, išperinčioji išperintos, išperinčios, išperintosios, išperinčiosios
K. išperinčio (vyr. g.), išperinto (vyr. g.), išperintojo (vyr. g.), išperinčiojo (vyr. g.) išperintų (vyr. g.), išperinčių (vyr. g.), išperintųjų (vyr. g.), išperinčiųjų (vyr. g.) išperinčios, išperintos, išperinčiosios, išperintosios išperintų, išperinčių, išperintųjų, išperinčiųjų
N. išperintam (vyr. g.), išperinčiam (vyr. g.), išperinčiajam (vyr. g.), išperintajam (vyr. g.) išperintiem (vyr. g.), išperintiems (vyr. g.), išperintiems (vyr. g.), išperintiesiems (vyr. g.), išperintiesiems (vyr. g.) išperintai, išperinčiai, išperintajai, išperinčiajai išperinčiom, išperintoms, išperinčioms, išperinčiosioms, išperintosioms
G. išperintį (vyr. g.), išperintą (vyr. g.), išperintįjį (vyr. g.), išperintąjį (vyr. g.) išperintus (vyr. g.), išperinčius (vyr. g.), išperintuosius (vyr. g.), išperinčiuosius (vyr. g.) išperintą, išperinčią, išperintąją, išperinčiąją išperintas, išperinčias, išperinčiąsias, išperintąsias
Įn. išperintu (vyr. g.), išperinčiu (vyr. g.), išperintuoju (vyr. g.), išperinčiuoju (vyr. g.) išperintais (vyr. g.), išperinčiais (vyr. g.), išperintaisiais (vyr. g.), išperinčiaisiais (vyr. g.) išperinčia, išperinta, išperinčiąja, išperintąja išperintomis, išperinčiomis, išperintosiomis, išperinčiosiomis
Vt. išperinčiam (vyr. g.), išperintame (vyr. g.), išperinčiame (vyr. g.), išperintajame (vyr. g.), išperinčiajame (vyr. g.) išperintuose (vyr. g.), išperinčiuos (vyr. g.), išperinčiuose (vyr. g.), išperinčiuosiuose (vyr. g.), išperintuosiuose (vyr. g.) išperinčioje, išperinčioj, išperintoje, išperinčiojoje, išperintojoje išperinčiose, išperintose, išperinčiosiose, išperintosiose