A B C D E F G H I Y J K L M N O P R S T U V Z

ištrintuoju

gramatinės formos
ištrintas → ištrintuoju – dalyvis, vyr. g.,Įn.,vns.,būt. k. l. neveik. dlv.,įv. f.
Kalbos dalis: dalyvis
Neįvardžiuotinės formos
Vyriškoji giminė Moteriškoji giminė
VienaskaitaDaugiskaita VienaskaitaDaugiskaita
V. ištrintas (vyr. g.) ištrinti (vyr. g.) ištrinta ištrintos
K. ištrinto (vyr. g.) ištrintų (vyr. g.) ištrintos ištrintų
N. ištrintam (vyr. g.) ištrintiems (vyr. g.) ištrintai ištrintoms
G. ištrintą (vyr. g.) ištrintus (vyr. g.) ištrintą ištrintas
Įn. ištrintu (vyr. g.) ištrintais (vyr. g.) ištrinta ištrintomis
Vt. ištrintame (vyr. g.) ištrintuose (vyr. g.) ištrintoje ištrintose
Įvardžiuotinės formos
Vyriškoji giminė Moteriškoji giminė
VienaskaitaDaugiskaita VienaskaitaDaugiskaita
V. ištrintasis (vyr. g.) ištrintieji (vyr. g.) ištrintoji ištrintosios
K. ištrintojo (vyr. g.) ištrintųjų (vyr. g.) ištrintosios ištrintųjų
N. ištrintajam (vyr. g.) ištrintiesiems (vyr. g.) ištrintajai ištrintosioms
G. ištrintąjį (vyr. g.) ištrintuosius (vyr. g.) ištrintąją ištrintąsias
Įn. ištrintuoju (vyr. g.) ištrintaisiais (vyr. g.) ištrintąja ištrintosiomis
Vt. ištrintajame (vyr. g.) ištrintuosiuose (vyr. g.) ištrintojoje ištrintosiose