A B C D E F G H I Y J K L M N O P R S T U V Z

magnetinto

gramatinės formos
magnetintas → magnetinto – dalyvis, vyr. g.,K.,vns.,būt. k. l. neveik. dlv.,neįv. f.
Kalbos dalis: dalyvis
Neįvardžiuotinės formos
Vyriškoji giminė Moteriškoji giminė
VienaskaitaDaugiskaita VienaskaitaDaugiskaita
V. magnetintas (vyr. g.) magnetinti (vyr. g.) magnetinta magnetintos
K. magnetinto (vyr. g.) magnetintų (vyr. g.) magnetintos magnetintų
N. magnetintam (vyr. g.) magnetintiems (vyr. g.) magnetintai magnetintoms
G. magnetintą (vyr. g.) magnetintus (vyr. g.) magnetintą magnetintas
Įn. magnetintu (vyr. g.) magnetintais (vyr. g.) magnetinta magnetintomis
Vt. magnetintame (vyr. g.) magnetintuose (vyr. g.) magnetintoje magnetintose
Įvardžiuotinės formos
Vyriškoji giminė Moteriškoji giminė
VienaskaitaDaugiskaita VienaskaitaDaugiskaita
V. magnetintasis (vyr. g.) magnetintieji (vyr. g.) magnetintoji magnetintosios
K. magnetintojo (vyr. g.) magnetintųjų (vyr. g.) magnetintosios magnetintųjų
N. magnetintajam (vyr. g.) magnetintiesiems (vyr. g.) magnetintajai magnetintosioms
G. magnetintąjį (vyr. g.) magnetintuosius (vyr. g.) magnetintąją magnetintąsias
Įn. magnetintuoju (vyr. g.) magnetintaisiais (vyr. g.) magnetintąja magnetintosiomis
Vt. magnetintajame (vyr. g.) magnetintuosiuose (vyr. g.) magnetintojoje magnetintosiose