A B C D E F G H I Y J K L M N O P R S T U V Z

švebeldžiuoti

gramatinės formos
švebeldžiuoti → švebeldžiuoti – veiksmažodis, pagr. f. švebeldžiuotas → švebeldžiuoti – dalyvis, vyr. g.,V.,dgs.,būt. k. l. neveik. dlv.,neįv. f.
Tiesioginė nuosaka
Esamasis laikas Būtasis kartinis laikas Būtasis dažninis Būsimasis laikas
švebeldžiuoju švebeldžiavau švebeldžiuodavau švebeldžiuosiu
Tu švebeldžiuoji švebeldžiavai švebeldžiuodavai švebeldžiuosi
Jis/ji švebeldžiuoja švebeldžiavo švebeldžiuodavo švebeldžiuos
Mes švebeldžiuojam, švebeldžiuojame švebeldžiavome, švebeldžiavom švebeldžiuodavome, švebeldžiuodavom švebeldžiuosim, švebeldžiuosime
Jūs švebeldžiuojate, švebeldžiuojat švebeldžiavot, švebeldžiavote švebeldžiuodavot, švebeldžiuodavote švebeldžiuosit, švebeldžiuosite
Jie/jos švebeldžiuoja švebeldžiavo švebeldžiuodavo švebeldžiuos
Tariamoji nuosaka
švebeldžiuočiau
Tu švebeldžiuotumei, švebeldžiuotum
Jis/ji švebeldžiuotų
Mes švebeldžiuotume, švebeldžiuotumėm, švebeldžiuotumėme
Jūs švebeldžiuotumėte, švebeldžiuotumėt
Jie/jos švebeldžiuotų
Liepiamoji nuosaka
-
Tu švebeldžiuoki, švebeldžiuok
Jis/ji tešvebeldžiuojie, tešvebeldžiuoja
Mes švebeldžiuokim, švebeldžiuokime
Jūs švebeldžiuokit, švebeldžiuokite
Jie/jos tešvebeldžiuojie, tešvebeldžiuoja
Kalbos dalis: dalyvis
Neįvardžiuotinės formos
Vyriškoji giminė Moteriškoji giminė
VienaskaitaDaugiskaita VienaskaitaDaugiskaita
V. švebeldžiuotas (vyr. g.) švebeldžiuoti (vyr. g.) švebeldžiuota švebeldžiuotos
K. švebeldžiuoto (vyr. g.) švebeldžiuotų (vyr. g.) švebeldžiuotos švebeldžiuotų
N. švebeldžiuotam (vyr. g.) švebeldžiuotiems (vyr. g.) švebeldžiuotai švebeldžiuotoms
G. švebeldžiuotą (vyr. g.) švebeldžiuotus (vyr. g.) švebeldžiuotą švebeldžiuotas
Įn. švebeldžiuotu (vyr. g.) švebeldžiuotais (vyr. g.) švebeldžiuota švebeldžiuotomis
Vt. švebeldžiuotame (vyr. g.) švebeldžiuotuose (vyr. g.) švebeldžiuotoje švebeldžiuotose